Η πτώση του τείχους του Βερολίνου είναι από τις σημαντικότερες στιγμές του προηγούμενου αιώνα θυμίζοντας μας ότι ο σοσιαλιστικός παράδεισος χρειαζόταν τείχος όχι για να προστατεύσει τα σύνορα του αλλά για να αποτρέψει τους πολίτες που τον «απολάμβαναν» να δραπετεύσουν στον ελεύθερο κόσμο.
Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν βιώσαμε τον σοσιαλισμό και έχουμε την πολυτέλεια να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τον θαυμάζουν, έχοντας μεγαλώσει με όλα τα προνόμια της Δύσης. Αυτό είναι το οξύμωρο, οι άνθρωποι που βίωσαν τον κομμουνισμό τον απεχθάνονται και στις χώρες από τις οποίες πέρασε υπάρχει πλήρης αποστροφή και στον δυτικό κόσμο μια υποτιθέμενη διαφώτιση της αριστεράς, ενώ ζει με τον απόλυτο δυτικό τρόπο ζωής, νοσταλγεί κάτι που ήταν τυχερή που δεν το βίωσε.
Του Θάνου Πλεύρη*
Μάλιστα διάβασα και από αρκετούς, κατά βάση αριστερούς αλλά προς έκπληξη μου και δηλωμένους ως φιλελεύθερους, ότι θλίβονται στην επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, επειδή βλέπουν τον φράχτη στον Έβρο. Η σύγκριση τελείως ατυχής, καθώς τα κράτη πάντοτε προασπίζονταν τα σύνορα τους. Το τείχος του Βερολίνου έγινε, όχι για να προστατευθεί το ανατολικό Βερολίνο από κάποια απειλή, αλλά για να αποτρέψει ανθρώπους να φύγουν, επειδή δεν άντεχαν την σοσιαλιστική κτηνωδία. Ο φράκτης στον Έβρο και σε κάθε σύνορο κράτους γίνεται για να προστατευθούν τα σύνορα.
Διότι για την αριστερά η καπιταλιστική δύση είναι βαρβαρότητα, αλλά όλως τυχαίως σε αυτήν την δήθεν βαρβαρότητα φιλοδοξούν να έλθουν άνθρωποι από οπουδήποτε αλλού εκτός της δύσης. Η Πατρίδα μας λοιπόν ως ακρίτας της Δύσης οφείλει να προστατεύει τα σύνορα και να επιτρέπει την είσοδο μόνο σε όσους βάσει διεθνών συμβάσεων το δικαιούνται.
Το τείχος ντροπής, που υπάρχει στην Ευρώπη, είναι στην Κύπρο που η τουρκική βαρβαρότητα υποδούλωσε το μισό νησί και έδιωξε τους Κυπρίους από τις νόμιμες ιδιοκτησίες υποδουλώνοντας εδάφη και προβαίνοντας σε κτηνωδίες. Για αυτό το τείχος δεν θα ακούσετε συχνά τους αριστερούς να λένε κάτι.
Το τείχος του Βερολίνου, που χώριζε έναν λαό και απαγόρευε στους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας να πάνε στη δύση έπεσε. Το τείχος που χωρίζει την Κύπρο δυστυχώς παραμένει. Η φύλαξη των συνόρων της Πατρίδας είναι επιτακτική και αναγκαία. Ο φράκτης του Έβρου είναι η αυτονόητη πράξη κάθε κυρίαρχου κράτους να προστατέψει την ακεραιότητα του. Όποιος αισθάνεται γνήσια φιλελεύθερος αντιλαμβάνεται τις διαφορές, όποιος υποστηρίζει τον σοσιαλιστικό παράδεισο είναι αυτός που υποστήριζε και το τείχος της ντροπής και έχει θράσος να κρίνει.
*Ο κ. Θάνος Πλεύρης είναι βουλευτής Α’ Αθήνας, Ν.Δ.
