Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΣΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΣΗ….ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ…
Βασική αρχή δεν χάνεις την ψυχραιμία σου.
Βάζεις σε σένα και σε όποιον έχεις δικό σου μαζί βρεγμένη πετσέτα η μπλούζα στο πρόσωπο και φεύγεις όσο η φωτιά είναι ακόμα μακριά.
Πιάνεις πορεία προς στην θάλασσα.
Εαν δεν υπάρχει πας όπου υπάρχει τσιμέντο.
Πυλωτές σπιτιών, πλατείες γήπεδα μπάσκετ κλπ.
Εαν δεν προλάβεις και πάλι…και σε πιάσει μέσα σε δασική έκταση ή χωράφι…με χαμηλή βλάστηση κάνεις το για πολλούς αδιανόητο….
Τρέχεις αντίθετα δηλαδή μπαίνεις μέσα στα καμένα..
Μπορεί να κάψεις τα πόδια σου αλλά μπορεί να σωθείς.
Τρέχοντας ψάχνεις πάλι τσιμέντο δρόμο κάτι.
Ποτέ δεν τρέχεις να σε κυνηγήσει η φωτιά.
Είναι δεδομένο θα σε φτάσει και θα σε κάψει.
Εαν έχεις τσάπα ένα εργαλείο η ενα ξύλο…
Σκάβεις στο χώμα ένα λάκο και μπαίνεις μέσα με το πρόσωπο προς το χώμα.
Υπάρχει οξυγόνο από το πορώδες του εδάφους.
Η φλόγα θα περάσει γύρω γύρω..
Τελευταία και πιο ριψοκίνδυνη μέθοδος… Το Αντιπυρ!
Πάντα σε χαμηλή βλάστηση.
Η φωτιά έρχεται… βάζεις φωτιά μπροστά σου μόνος σου και με την φορά του αέρα…μένει κενό για να μπορέσεις να περάσεις και να επιβιώσεις με την ερχόμενη φωτιά να πέφτει σε καμένο”.
Συμπέρασμα…
Καμία μόρφωση και Παιδεία στο θέμα Πυρκαγιά με την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό να είναι οι μοναδικοί σύμμαχοι.
