«Ελάτε να ληστέψουμε τον Χαραλάμπη».
Περίληψη του έργου: «Ο Χαραλάμπης, είναι ένα 15χρονο παιδί, που τον αφήνουν οι γονείς του να βγαίνει τα Σάββατα μέχρι τις 12.00, αρκεί να είναι σε ένα ασφαλές μέρος, όπου ξέρουν πως δεν θα του συμβεί τίποτα. Ο Χαραλάμπης, βγαίνει διστακτικά αρχικά, αλλά με όλο και περισσότερο θάρρος, κάθε επόμενο Σάββατο! Βρίσκεται με τους φίλους του, συνομήλικοι του και αυτοί, παίρνουν κάνα milkshake ή παγωτό το καλοκαίρι και οι πιο τολμηροί της παρέας, έχουν πάρει μπύρες κάνα δυο φορές, από κάποιο περίπτερο στο κέντρο της Κηφισιάς. Αθώα πράγματα, στη μέση της εφηβείας του Χαραλάμπη. Αν και μάλλον, στα δεκαπέντε, πιο κοντά στην αρχή της εφηβείας του βρίσκεται. Σε εκείνη την ηλικία, όπου τα βιώματα τα βιώνει το παιδί, έντονα… Τον Χαραλάμπη, τον λήστεψαν ένα Σάββατο βράδυ, για να του πάρουν το κινητό, τα αθλητικά του παπούτσια που του είχαν αγοράσει για τα Χριστούγεννα ο Παππούς και η Γιαγιά του, 15 ευρώ και το μπουφάν του. Το σοκ για τον Χαραλάμπη ήταν πολύ μεγάλο και σε αυτή την ηλικία, δεν ξεπερνιέται εύκολα. Τον σουγιά που αντίκρισε, δεν θα τον ξεχάσει εύκολα και το μούτρο, (όχι πολύ μεγαλύτερο από τον Χαραλάμπη, δυο – τρία χρόνια το πολύ), που κράταγε τον σουγιά, θα τον στοιχειώνει για καιρό ακόμα, όσο θα μεγαλώνει».
Δανείστηκα και παραποίησα τον τίτλο του θεατρικού που θα παιχτεί στο 3ο ΚΑΠΗ Κηφισιάς, από την θεατρική ομάδα του ΚΑΠΗ, με την σταθερή στήριξη των Νομικών Προσώπων του Δήμου. Καλή επιτυχία στην ομάδα και μπράβο στους συντελεστές!
Αλλά, (γιατί πάντα υπάρχει ένα αλλά), τη σημασία που δίνει η Διοίκηση του Δήμου σε θέματα πολιτισμού, δυστυχώς, δεν μοιάζει να τη δίνει σε θέματα καθημερινότητας. Δεν τη δίνει σε ό,τι έχει να κάνει με την καθαριότητα. Δεν τη δίνει σε ό,τι έχει να κάνει με την προσβασιμότητα. Δεν τη δίνει σε θέματα πρασίνου. Δεν τη δίνει σε θέματα κυκλοφοριακά και δεν τη δίνει, σε ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια των Δημοτών. Πρωτίστως, των νέων παιδιών, που έχουν δικαίωμα σε μια σχετικά ήρεμη και απροβλημάτιστη, νεανική ηλικία. Τόσα είναι τα άγχη, πρέπει να ανησυχούνε οι γονείς και τα παιδιά, ακόμα και για την διασκέδαση τους;
Ειδικό Δημοτικό Συμβούλιο, δεν έγινε. Λες και από το πρόβλημα το ίδιο, θα ήταν μεγαλύτερο κακό το να παραδεχτούμε, ότι υπάρχει πρόβλημα. Το μόνο που έχει γίνει, είναι μια ακριβή, μάλλον, ανάθεση, για να υπάρχει σεκιούριτι σε κάποια δημοτικά κτήρια και σε κάποιους χώρους και περιπολίες, πάλι για τους δημοτικούς αυτούς χώρους. Για την ασφάλεια των πολιτών, αποτελέσματα δεν έχουμε δει. Οι σχετικές ειδήσεις είναι καθημερινές και δυστυχώς, θα αρχίσουμε να τις θεωρούμε κανονικότητα.
Μόνο που, ανάμεσα στο κοινό της παράστασης, στο 3οΚΑΠΗ Κηφισιάς, μπορεί να είναι και ο Παππούς και η Γιαγιά του Χαραλάμπη, (Boomers, που έζησαν σε καλύτερες εποχές), που του πήραν τα παπούτσια που χαίρεται αυτή τη στιγμή, το μούτρο. Θέλω να ελπίζω ότι τα «Μπράβο» και τα χειροκροτήματα, θα τα κρατήσουν για την θεατρική ομάδα και τους συντελεστές της παράστασης. Όχι για τους πολιτικάντηδες που θα βρεθούνε στο ΚΑΠΗ, παρουσιάζοντας την παράσταση ως δικό τους έργο. Όταν έχουν αποτύχει, να κάνουν έστω και στο ελάχιστο, καλύτερη και ασφαλέστερη την Κηφισιά.
Συγνώμη για το «σεντόνι» Μακάρι να ήταν όλα καλά στην πόλη μας και να μην χρειαζόντουσαν να γραφτούν «σεντόνια», για τα αυτονόητα.
