Του Μανόλη Καψή
Θα μπορούσε να είναι στημένο από την Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γιάνης Βαρουφάκης πάντα χαμογελαστός, να παρουσιάζει το σχέδιο “Δήμητρα” για το παράλληλο νόμισμα που θα τυπώνεται σαν το λαχείο (που μας έτυχε) και ο εκπρόσωπός του Ερικ Εντμαν, να αποδέχεται (πάντα χαμογελαστός) το κλείσιμο των Τραπεζών, σαν απόδειξη της νέας αυτοκυριαρχίας της χώρας και της αντίστασής της απέναντι στις νεοφιλελέ Βρυξέλλες. Θα μπορούσε να είναι σαν τα βιντεάκια που μοιράζει στα social το επίσημο τρολ της Νέας Δημοκρατίας, με τον Αλέξη Τσίπρα να λέει ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα. Ή το άλλο με τον Μπαλάφα, να δηλώνει υπερηφάνως ότι δεν είναι καμία λουλού, αλλά του γιαπιού.
Το βίντεο Βαρουφάκη θα μπορούσε να εικονογραφηθεί με τον διάσημο συνταξιούχο του 2015, στο πεζοδρόμιο, μπροστά στα ATM με τις ουρές, να κλαίει απεγνωσμένα για το κλείσιμο των Τραπεζών και την απώλεια των οικονομιών του και καπάκι να εμφανίζεται ο “αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες” Γιάνης, να κλείνει το μάτι στο ακροατήριό του και να τους λέει πώς θα πάρουν τον χρυσό από την Τράπεζα της Ελλάδας, “αλλά αυτό δεν το λέμε δημόσια”. (Το ακροατήριο το βρήκε επιτυχημένο και έσκασε στα γέλια.)
Θα μπορούσε να είναι στημένο για να δείξει στους νορμάλ ψηφοφόρους, πόσο επικίνδυνη είναι η προοδευτική διακυβέρνηση που ονειρεύεται ο Τσίπρας, ο οποίος δεν αποκλείει κανέναν από τη συμμετοχή στο σχήμα, αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης. Για να έρθει αυτός. Και ο Γιάνης.
Αλλά δεν είναι στημένο, όσο και αν το πήρε η Νέα Δημοκρατία και το έκανε σημαία της. Ο Γιάνης δεν χρειάζεται πουσάρισμα από κανέναν. Τα λέει και τα εννοεί και κυρίως απολαμβάνει τον θόρυβο που προκαλεί. Η καλύτερα απολαμβάνει να προκαλεί. Άλλωστε ο Γιάνης δεν απευθύνεται στους νορμάλ ψηφοφόρους, απευθύνεται στους δικούς του ψηφοφόρους. Και πρώτα απ΄όλα απευθύνεται στον μόνο άνθρωπο που απολαμβάνει τις παραδοξολογίες του. Που τον θαυμάζει απεριόριστα και τον πιστεύει ακράδαντα. Τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτή η ναρκισιστική εκδοχή της ριζοσπαστικής αριστεράς μπορεί να μας παραξενεύει, μπορεί (ενίοτε) να μας διασκεδάζει, μπορεί να μας προβληματίζει για το πώς και με τι κριτήρια ψηφίζουν ορισμένοι αντισυστημικοί ψηφοφόροι, αλλά δεν είναι μόνο το one man show του Γιάνη.
Ο επικεφαλής του ΜεΡΑ25 υπονομεύει συνειδητά και με σχέδιο -εγώ προσωπικά δεν τον ψέγω, να ομολογήσω το κρίμα μου…- το προοδευτικό σενάριο του Αλέξη Τσίπρα. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Πόπης Τσαπανίδου να αμφισβητήσει τα γκάλοπ, το ξέρει και το ξέρει ότι το ξέρουμε. Άλλωστε φέτος οι πρεσβείες δεν κάνουν φαίνεται γκάλοπ και ο Αντώναρος δεν μας έχει ενημερώσει ακόμα για τη μάχη που δίνεται στήθος με στήθος. Τώρα άλλωστε τρέχει για την ψήφο και τον σταυρό, πού καιρός για αναρτήσεις για γαρίδες.
Έτσι, μοναδική πρόταση που μπορεί να παρουσιάσει ο Αλέξης Τσίπρας σαν πρόταση εξουσίας -διαφορετικά γιατί να σηκωθούν οι ψηφοφόροι του να πάνε στις κάλπες- είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Και επειδή τα κουκιά δεν βγαίνουν με την (ούτως ή άλλως δύσκολη έως απίθανη) συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη -στην τελευταία δημοσκόπηση της Opinion Poll, τα δυο κόμματα μαζί στις πρώτες εκλογές, έχουν σύνολο 129 έδρες…- χρειάζεται τον Γιάνη Βαρουφάκη. Χρειάζεται και τον Γιάνη Βαρουφάκη ώστε η πρόταση να έχει κάποια στοιχεία αξιοπιστίας, ότι βγαίνει βρε αδελφέ και ταυτόχρονα απευθύνεται και στο ούλτρα αριστερό κοινό. Καμία ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Σε αυτό απαντά με το απαράμιλλο στιλ του και με τις παραδοξολογίες του ο Γιάνης Βαρουφάκης. Και απαντά ότι η συνεργασία δεν βγαίνει, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι περίπου συστημικό κόμμα -εδώ δεν έχει άδικο- και εκείνος δεν πρόκειται ποτέ να συνεργαστεί με εκείνους που συμβιβάστηκαν. Πάει το σενάριο της προοδευτικής. Όνειρο ήταν και τελείωσε.
Και ρίχνει και το γάντι στον Αλέξη Τσίπρα. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια χαμένη ψήφος, γιατί εκείνος θα είναι και πάλι στην αντιπολίτευση. Ψηφίστε λοιπόν το μόνο πραγματικά αριστερό κόμμα, για να έχει δυνατή φωνή στο κοινοβούλιο. Αυτή θα είναι μια καθαρή απάντηση στον Μητσοτάκη.
Οι δημοσκόποι επιμένουν και δεν έχουν άδικο, ότι στις δεύτερες και κανονικές εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική, αυτό που έχει σημασία δεν είναι η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο κόμμα, αλλά το ποσοστό που θα πάρει ο Μητσοτάκης, ώστε να διεκδικήσει την αυτοδυναμία. Συν το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής, στα αδιάθετα. Είναι έτσι; Σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο (ΝΔ) και το δεύτερο κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ), είναι της τάξης του 4-5%, η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα υπονομεύεται όχι πιά από τον Γιάννη Βαρουφάκη, αλλά από τα ίδια τα ποσοστά.
Πώς θα πείσεις στις δεύτερες εκλογές ότι διαθέτεις πρόταση εξουσίας; Πώς θα ανατραπούν σε 20 ημέρες οι συσχετισμοί που έχουν προκύψει από τις κάλπες και που είναι οι ίδιοι εδώ και 5 χρόνια; Ποια θα είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από την υπονόμευση της αυτοδυναμίας του Κυριάκου Μητσοτάκη; Δηλαδή η ακυβερνησία. Πώς θα πείσεις τους ψηφοφόρους σου να πάνε να ψηφίσουν, όταν θα ξέρουν περίπου το αποτέλεσμα, συν ή πλην μια ή δύο μονάδες;
ΥΓ. Παραδόξως, ο μόνος πλην του Μητσοτάκη που μπορεί να έχει αφήγημα για τις δεύτερες εκλογές, είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ψηφίστε ΠΑΣΟΚ για να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας και να αντιμετωπιστεί η αλαζονεία της μονοκομματικής κυβέρνησης. Αλλά αν δεν κάνω λάθος το έχει αποκλείσει.
