Εγκληματικότητα: ώρα μηδέν. Γράφει ο Γιάννης Καπάτσος

0
225

Δεν υπάρχει σιωπή στο μυαλό των ανθρώπων που βιώνουν τη βία

Η ασφάλεια των πολιτών αποτελεί τη βάση για την πρόοδο της κοινωνίας. Κάθε πολίτης μιας ευνομούμενης χώρας, έχει το δικαίωμα να νιώθει ασφαλής και προστατευμένος απέναντι σε κάθε μορφής κίνδυνο. Δεν είναι τυχαίο που στην πυραμίδα των αξιών συναντάμε πρώτα την ασφάλεια και ύστερα την τροφή.

Ωστόσο, η εδραίωση του αισθήματος ασφάλειας και η εξάλειψη του φόβου δεν είναι απλά υπόθεση επιχειρησιακής και αστυνομικής επάρκειας. Είναι ζητούμενο που αφορά την κοινωνική συνοχή, την εξάλειψη των ανισοτήτων και τη δικαιοσύνη.

Η μητέρα του εγκλήματος είναι η φτώχεια και ο πατέρας του είναι η έλλειψη της κοινής λογικής. Δυστυχώς, ο άλογος Υπουργός κος Παρασκευόπουλος, απαλλαγμένος από την κοινή λογική, ως πατέρας της εγκληματικότητας και με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών, προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα αποφυλακίσεων εκατοντάδων κρατουμένων καταδικασμένων πριν σε πολλά χρόνια κάθειρξης.

Προκλήθηκε, λοιπόν, η λεγόμενη ανακυκλώσιμη εγκληματικότητα με ταυτόχρονη αναβάθμιση και πολλαπλασιασμό των συμμοριών, που φτάνουν στο σημείο να πυροβολούν τα θύματά τους.

Την ίδια στιγμή που η εγκληματικότητα γιγαντώνεται, η αστυνομία διαρκώς υποστελεχώνεται και αποδυναμώνεται με ατράνταχτο παράδειγμα την ομάδα ΔΙΑΣ. Η προκλητικότητα φτάνει στο σημείο ένας σημαντικός αριθμός αστυνομικών να διατίθεται με προφορικές εντολές σε συνεστιάσεις, δείπνα, ομιλίες και συγκεντρώσεις πολιτικών και επιχειρηματιών…! Με άλλα λόγια γίνεται «επιλεκτική αστυνόμευση».

Εντούτοις, είναι προφανές ότι δεν πρέπει να γίνεται λόγος μόνο για την ανεπάρκεια της αστυνομίας. Πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εγκλήματα ως ποινικά φαινόμενα (τα αίτια και τα αποτελέσματα) και να μελετηθεί σε βάθος το συνολικό σύστημα των ποινικοκατασταλτικών θεσμών.

Οι σύγχρονες μορφές αστυνόμευσης, αναγκαστικά θα πρέπει να διέπονται από την ενεργό συμμετοχή των πολιτών. Πρέπει να εμπεδωθεί ότι η αστυνομία δεν αποτελεί ένα ξεχωριστό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.

Η κοινοτική αστυνόμευση, η ενίσχυση του θεσμού του αστυνομικού της γειτονιάς, αλλά και η προώθηση της εθελοντικής αστυνόμευσης σε σύννομο πλαίσιο, αποτελούν τις πλέον σύγχρονες μορφές αστυνόμευσης που παράλληλα αποσκοπούν στην προβολή του ανθρώπινου προσώπου της Αστυνομίας στο κοινωνικό σύνολο.

Συγκεκριμένα, η κοινοτική αστυνόμευση εστιάζει στην εγκληματικότητα σε συνεργασία με τους κατοίκους και τους τοπικούς φορείς. Δίνει τη δυνατότητα στον αστυνομικό να διατηρεί συστηματική επαφή με τους δημότες σχεδιάζοντας από κοινού τις ενέργειές τους και τις δράσεις της Αστυνομίας, προκειμένου να βελτιωθεί το έργο της και οι υπηρεσίες της προς τους πολίτες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ενδυναμώνεται το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.

Επιπρόσθετα, η ανάπτυξη της ασφάλειας μέσω της τεχνολογίας δύναται να παίξει καταλυτικό ρόλο στην αστυνόμευση.

Όμως μην μένουμε μόνο στα λόγια. Ο συμπολίτης μας Αλέξανδρος Σταματιάδης, εξαιτίας της κατάστασης αυτής δεν είναι πια εδώ… Έδωσε μια γενναία μάχη, αλλά δεν τα κατάφερε. Πλήρωσε ακριβά με τίμημα τη ζωή του την έξαρση της εγκληματικότητας και της αδυναμίας καταστολής της από την πολιτεία. Δυστυχώς καθημερινά το πληρώνουν οι ανυπεράσπιστοι πολίτες. Η φωτιά της εγκληματικότητας κατακαίει τις τρομαγμένες ψυχές των πολιτών.

Δεν μπορεί να υπάρξει σιωπή στο μυαλό των ανθρώπων που βιώνουν την ωμή βία και την εγκληματικότητα γύρω τους. Δεν υπάρχει ηρεμία στους τρομοκρατημένους πολίτες που οδηγούνται στην κατασκευή κατοικιών φρουρίων και αποξενώνονται από τον περίγυρό τους ταμπουρωμένοι, αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο ζωής τους. Δεν υφίσταται ηρεμία και συνεπώς υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχουν προοπτικές προόδου, δημιουργίας κι ευημερίας.

Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι για την εξάλειψη της βίας, απαιτείται πρωτίστως η αναχαίτηση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα και η ακατάπαυστη μετανάστευση προκαλούν νομοτελειακά την αποδιάρθρωση του κράτους δικαίου και πρόνοιας και οδηγούν αναμφίβολα στην κοινωνία των φόβων και του ρατσισμού.

Γι’ αυτό το λόγο η αντιμετώπιση της βίας έχει πρωταρχικό αντίδοτο την παιδεία. Διότι, η ουσιαστική παιδεία συνδέεται με τη διαμόρφωση των αξιών, όχι με τρόπο ασαφή αλλά ως κάτι που επιθυμούμε να εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή, με την πολιτειακή συνείδηση και τη δικαιοσύνη.

Αυτή η καθημερινή αγχωτική κόλαση που βιώνουν οι πολίτες πρέπει δραστικά να σταματήσει. Γι’ αυτό το λόγο είναι κρίσιμο να διατυπωθεί άμεσα μια συνολική πρόταση με ρεαλισμό,  όραμα και σύνθεση ιδεών για την προστασία των πολιτών.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει άμεσα, ψύχραιμα και με συγκροτημένη στρατηγική, να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές μας προκειμένου να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο Δήμο μας.

Δεν υπάρχουν περιθώρια. Οφείλει και ο Δήμος Κηφισιάς, να πάρει θέση και να δώσει λύσεις προχωρώντας με κάθε τρόπο στην ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης εγκληματικών πράξεων, που ομολογουμένως προέρχονται από την διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και τον κοινωνικό αποκλεισμό και ενισχύονται από την τραγική αδράνεια των υπευθύνων.

Πρέπει να ενσκήψουμε με άμεσες και ουσιαστικές λύσεις στο ζήτημα της εγκληματικότητας, πετώντας τις παρωπίδες και τις όποιες ιδεολογικές αγκυλώσεις και με σκοπό το κοινό μας συμφέρον. Αναμένω την ανταπόκριση από όλους.

Να μην θρηνήσουμε ξανά άλλη άδικη απώλεια ζωής…

Γιάννης Καπάτσος

Δημοτικός Σύμβουλος Κηφισιάς

ykapatsos@gmail.com

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ