Συνεχίζονται οι προσπάθειες για τη συνεπιμέλεια των τέκνων!
Συνάντηση με το προεδρείο του Συλλόγου «Συνεπιμέλεια» Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο και Νικόλαο Γκόλτση είχε ο βουλευτής Ιωαννίνων Γιώργος Αμυράς επιβεβαιώνοντας ότι παραμένει συνοδοιπόρος στον αγώνα που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι την επίτευξη της εναρμόνισης των διατάξεων του οικογενειακού δικαίου με το διεθνές σχετικά με την κοινή επιμέλεια τέκνων.
Το συμφέρον του παιδιού επιτάσσει η ανατροφή του να γίνεται και από τους δύο γονείς, εξασφαλίζοντάς του έτσι τους καλύτερους δυνατούς δείκτες ευημερίας.
«H ίση μεταχείριση των γονέων στην ανατροφή των παιδιών τους παραμένει μία επιτακτική ανάγκη σήμερα, είτε πρόκειται για αναγνωρισμένα παιδιά εκτός γάμου, είτε σε περίπτωση διάστασης / διαζυγίου», δήλωσε ο Γιώργος Αμυράς.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, οι δύο γονείς δικαιούνται κοινή γονική μέριμνα, αλλά όχι κοινή επιμέλεια. Σημειώνεται ότι η Κύπρος έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της κοινής επιμέλειας. Αυτή η οπτική αποτελεί κυρίαρχη τάση στο σύγχρονο δυτικό κόσμο καθιστώντας υποχρεωτική τη νομική πρόβλεψη της συνεπιμέλειας του παιδιού και από τους δύο γονείς του.
Ο βουλευτής θα μεταφέρει στην κυβέρνηση και το υπουργείο Δικαιοσύνης το επείγον του θέματος δεδομένου ότι χιλιάδες οικογένειες υποφέρουν από το ολοένα αυξανόμενο φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης με κύριο θύμα το παιδί.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
Συζητείται πολύ τα δύο τελευταία χρόνια η γονική αποξένωση και αυτό δεν γίνεται τυχαία. Μετά την καθολική αποδοχή της SHARED PARENTING (στα ελληνικά λέγεται κοινή ανατροφή και στην καθομηλουμένη συνεπιμέλεια) παρουσιάστηκε το φαινόμενο ν’ αρνούνται τα παιδιά να πάνε στον ένα γονιό σαν αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του άλλου. Έτσι κατασατρατηγείται η νομοθετική αλλαγή και οι μετά από αυτή δικαστικές αποφάσεις.
Οι ίδιοι άνθρωποι που “τρέχαμε” την συνεπιμέλεια διεθνώς εργαζόμαστε πάνω στη γονική αποξένωση. Eνδεικτικά οι E. Kruk, Warsak, Nielsen… Το επόμενο συνέδριο του ICSP, το 2020, θα είναι για τη γονική αποξένωση.
Το ότι η παγκόσμια οργάνωση υγείας κατέταξε τη ΓΑ στις νόσους οφείλεται αποκλειστικά στη συστηματική δράση όλων αυτών των ανθρώπων, η οποία μάλιστα είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Συμπερασματικά, ο αγώνας κατά της ΓΑ και η εξασφάλιση της συνεπιμέλειας είναι δύο πόρτες από τις οποίες μπαίνουμε στην ίδια αίθουσα.
