Αυτή είναι σίγουρα μια ιστορία τρέλας.
Αύγουστος 2019:
Δημότης μας πέφτει με τη μηχανή του σε λακκούβα στην οδό Ρόδων και στραβώνει και τις δύο ζάντες.
ΦΩΤΟ:
Σεπτέμβριος 2019:
Ο δημότης καταθέτει αίτημα αποζημίωσης στο δήμο προσκομίζοντας όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.
ΦΩΤΟ:
Από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα ο δημότης επικοινωνεί με τις υπηρεσίες οι οποίες δε του δίνουν καμία απάντηση.
Φεβρουάριος 2020:
Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τις υπηρεσίες για να μπορέσω να δώσω μια απάντηση σε κάποιον ο οποίος έχει ταλαιπωρηθεί τα μέγιστα από την αδιαφορία δημοτικών υπαλλήλων και από τη δυσκοιλιότητα του συστήματος.
Τηλεφωνώ στο Πρωτόκολλο και ζητώ τον αριθμό πρωτοκόλλου της αίτησης του δημότη προκειμένου να διερευνήσω σε ποιο στάδιο βρίσκεται.
Η κυρία Σ. μου απαντά ότι δεν μπορεί να μου πει τον αριθμό πρωτοκόλλου ισχυριζόμενη ότι δεν έχω έννομο συμφέρον.
Κατόπιν της αντίδρασης μου επικοινωνώ με τη προϊσταμένη του πρωτοκόλλου κυρία Ζ. η οποία ισχυρίζεται ότι λόγω προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να με ενημερώσει για τον αριθμό της αίτησης του δημότη μας στο πρωτόκολλο. Μου λέει επίσης ότι θα επικοινωνήσει με την δικηγόρο Σ. προκειμένου να διερευνήσει εάν μπορεί να μου δώσει τον αριθμό πρωτοκόλλου.
Εν τω μεταξύ ο δημότης μου στέλνει την αίτηση πάνω στην οποίαν αναγράφεται ο αριθμός πρωτοκόλλου και έτσι τηλεφωνώ απευθείας στη νομική μας υπηρεσία, συνομιλώ με τη κυρία Β. η οποία βλέπει το αίτημα το οποίο όμως παραμένει αναπάντητο, μιας και ο δήμος Κηφισιάς δε διαθέτει δικηγόρο ο οποίος εν προκειμένω θα γνωμοδοτούσε είτε θετικά είτε αρνητικά.
Παράλληλα ζητώ να με συνδέσουν με το γραφείο δημάρχου, συνομιλώ με τη κυρία Κ. η οποία μου δηλώνει ότι θα μεταφέρει το αίτημα μου στον Δήμαρχο, επειδή όμως δεν είχα δουλειά να κάνω τηλεφωνώ στη δικηγόρο κυρία Σ. εξωτερική συνεργάτη του δήμου και υπεύθυνη για τη προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Ζητώ από τη κυρία Σ. να μου υποδείξει σε ποιο σημείο του νόμου περί προστασίας προσωπικών δεδομένων αναφέρεται ότι ένας αιρετός δεν έχει πρόσβαση στα στοιχεία φακέλου ενός δημότη. Η κυρία Σ. μοιράζεται μαζί μου “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε” και μη θέλοντας να καταλάβει ότι μιλάω για το όλο πλαίσιο αναρωτιέται τι έννομο συμφέρον έχω να ζητάω την αίτηση αυτή.
Με απλοϊκό τρόπο της εξηγώ ότι στην αίτηση αυτή έχουν πρόσβαση όλες οι υπηρεσίες στις οποίες κοινοποιείται, τεχνική, νομική, οικονομική, οι προϊστάμενοι αυτών καθώς και οι πολιτικοί προϊστάμενοι αυτών και τη ρωτώ αν ο δήμαρχος έχει δικαίωμα να ζητήσει την αίτηση του δημότη ή όχι.
Για να καταλήξουμε θεωρητικά ότι κατά την ερμηνεία της ούτε ο δήμαρχος έχει δικαίωμα πρόσβασης στο αίτημα του δημότη.
Σε συνέχεια των παραπάνω γλαφυρών αφού έχουν περάσει 2-3 ώρες ξανά τηλεφωνώ στο γραφείο δημάρχου, ξανά συνομιλώ με τη κυρία Κ. από την οποία ζητώ την απάντηση του δημάρχου γιατί ένα αίτημα από τον Σεπτέμβρη του 19′ παραμένει αναπάντητο. Η κυρία Κ. με παραπέμπει στο γενικό γραμματέα του δήμου κύριο Α. με τον οποίο ξανά κάνω ακριβώς την ίδια συζήτηση που έκανα με την εξωτερική δικηγόρο του δήμου κυρία Σ.
Αφού ασφαλώς δεν βρήκα ούτε εκεί άκρη ο κύριος Α., ευγενικός όπως πάντα, μου απάντησε ότι θα ρωτήσει τις υπηρεσίες και σε δεύτερο χρόνο θα μου απαντήσει γιατί δεν έχουμε καταφέρει να απαντήσουμε μέχρι τώρα στον δημότη. Δηλαδή ξαναέφτασα στο σημείο εκκίνησης.
Ελπίζω να μην σας κούρασα, είναι μια ιστορία καθημερινής τρέλας που συμβαίνει τακτικά στη πόλη μας.
Ο καθένας γνωμοδοτεί και ερμηνεύει κατά το δοκούν.
Ευχαριστώ για την υπομονή.
Γιάννης Καπάτσος
Δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς