Τα «Μαλαματένια λόγια», από τα τραγούδια που ξεχωρίζουν στην εργογραφία του Μάνου Ελευθερίου, έδωσαν τον τίτλο και στην αυτοβιογραφική αφήγησή του που κυκλοφορεί στις 25 του μήνα από το «Μεταίχμιο», τρία χρόνια μετά τον θάνατό του. Πρόκειται για «στιγμιότυπα» και θραύσματα της ζωής του, τα οποία συνέλεξαν από τον Αύγουστο του 2010 ως το 2013 οι Σπύρος Αραβανής και Ηρακλής Οικονόμου: από τα παιδικά χρόνια στη Σύρο και τη νεανική ηλικία στην Αθήνα, την περίοδο του στρατού και της Χούντας ως τα μεγάλα τραγούδια και τη γνωριμία με συνθέτες και ποιητές. Αποσπάσματα από την έκδοση, που ολοκληρώθηκε με τη σύμφωνη γνώμη της αδελφής του και κληρονόμου, Λιλής Ελευθερίου, παρουσιάζουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ».
Για το Δημοτικό στη Σύρο:
Ημουν πολύ ήσυχος στην τάξη. Κάθε πρωί έπρεπε να έχουμε καθαρό μαντίλι απαραιτήτως. Η δασκάλα μας, η δεσποινίς Αντωνακοπούλου, μας κοίταζε στα νύχια, να είμαστε καθαροί. Επίσης κοίταζε τα αφτιά μας. Κυκλοφορούσαν κοριοί, ψείρες, ποντίκια και κατσαρίδες. Πρώτη ζήτηση σε όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό αναγκάστηκε και ο Μεταξάς να διατάξει να βαφτούν άσπρα τα νησιά. Ασβέστης μέσα-έξω για να φεύγουν τα μαμούνια, και έτσι έγιναν τα νησιά…
